Το άγχος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα εφόσον η παρουσία του βοηθά και προετοιμάζει τον εαυτό μας για να αντιμετωπίσει τους διάφορους κινδύνους που προκύπτουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Είναι δηλαδή ένα καμπανάκι προειδοποίησης που μας βοηθά να είμαστε ενεργοί μπροστά στους κινδύνους.
Παρ’ όλα αυτά δεν παύει να είναι ένα δυσάρεστο συναίσθημα όταν αυτό υπάρχει και επαναλαμβάνεται επί καθημερινής βάσεως ή ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Επιπλέον πολλές φορές έρχεται παρέα με το φόβο και εμμένει για αρκετό διάστημα.
Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που αυτό το καμπανάκι προειδοποίησης δυσλειτουργεί όπως όταν γίνεται υπερβολικά έντονο και όταν παρουσιάζεται χωρίς κάποιο εμφανή κίνδυνο και χωρίς κάποιο εμφανή λόγο. Τότε ο εαυτός μου αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι το άγχος γίνεται ένα βασανιστικό συναίσθημα και αρχίζει να κάνει την παρουσία του αισθητή με διάφορα σωματικά συμπτώματα όπως με πόνο στο στήθος, ταχυκαρδία, δύσπνοια, ζάλη, ναυτία, πονοκέφαλο. Επιπλέον αρχίζει να κάνει την εμφάνιση του μέσω δυσλειτουργικών και ανήσυχων σκέψεων για τον εαυτό, για την υγεία της οικογένειας ή ακόμα και φίλων αλλά και διάφορες δυσλειτουργικές σκέψεις για το ενεργό περιβάλλον του ατόμου.
Εξαιτίας των σωματικών συμπτωμάτων που βιώνει το άτομο ξεκινά τις επισκέψεις σε παθολόγους και καρδιολόγους για να βρεί την αιτία των συμπτωμάτων. Όταν ο γιατρός δεν διαγνώσει κάτι παθολογικό τότε το άτομο αρχίζει να γίνεται πιο ανήσυχο και ψάχνει στο ίντερνετ για απαντήσεις και σιγά σιγά ανακαλύπτει ότι αυτό που βιώνει είναι κρίση πανικού και ότι πρέπει να επισκεφτεί ένα ψυχοθεραπευτή. Εκεί ξεκινά και η αντιμετώπιση του όλου θέματος.
Συνήθως παίρνει αρκετό χρόνο στο άτομο να δεχτεί ότι δεν έχει τίποτε το παθολογικό. Με τη βοήθεια όμως του ψυχοθεραπευτή το άτομο αρχίζει να δημιουργεί καινούργιες στρατηγικές αντιμετώπισης γνωστικές (πως να χειρίζεται την σκέψη του) αλλά και συμπεριφορικές. Εκπαιδεύεται στο να αναγνωρίζει πως εμφανίζονται οι κρίσεις πανικού και να αποδομεί την σημαντικότητα τους. Αρχίζει να εκπαιδεύεται στο να αναλύει με σωστές ερμηνείες τα συμπτώματα του και αρχίζει να ανησυχεί όλο και λιγότερο. Με τη βοήθεια του ψυχοθεραπευτή και με δομημένες συνεδρίες το άτομο αρχίζει να αισθάνεται όλο και πιο ήρεμα!
Επιπλέον μέσα από την ψυχοθεραπεία για την αντιμετώπιση της κρίσης πανικού το άτομο μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του αλλά και τους γύρω του, ανακαλύπτει τον εαυτό του αλλά και τις δυνατότητες του. Επιπλέον αρχίζει η σταδιακή κοινωνικοποίηση του και η επαναφορά του στη προηγούμενη καθημερινότητα και ρουτίνα του. Το άτομο ξεκινά να βρίσκει τις ισορροπίες του και να γίνεται χαρούμενο και λειτουργικό!
Ελληνικά 
English